Po co koniowi wędzidło a myszy toczek

ODZYSKAŁAM MÓJ KOMPUTEREK;-), no więc odrabiam zaległości:
Zapisek z ostatniej niedzieli:

Ale ci dzisiaj było, ze wstydem przyznaję, że od 3 (!!!) miesięcy nie siedziałam na koniu... nawet jak połamałam nogę, to było krócej... a wszystko przez półkolonie w wakacje, brzydką pogodę we wrześniu i Świeradów Zdrój, gdzie nie ma koni bo są emeryci- tak przynajmniej uważa Kasia. Tak, czy inaczej, po przerwie wreszcie dopadłam konia, ale był niekompletny... nie, no nogi 4 miał, ogon, łeb też, ale nie miał wędzidła i podpinki też nie miał. Podpinkę ktoś zwędził, a wędzidła nikt wędzić nie musiał, sama Kasia mu zabrała, bo jak go widział, to się dusił, bynajmniej nie ze śmiechu, tylko z nadmiarowej śliny. Koń, w odróżnieniu od wielbłąda i lamy, nie umie spluwać. Okazało się, że wędzidło jest zupełnie niepotrzebnym balastem, bez niego konik chodził jak po sznurku.

Na koniec zdjęłam mu to kulawe ogłowie i poleciałam umyć co? Wędzidło- oczywiście... przyzwyczajenie jest drugą naturą, więc zamiast wędzidła umyłam przyzwyczajenie.

Zapomniałam wspomnieć o myszy, która zrobiła sobie domek w moich końskich galotach... zapach konia nastrajał ją relaksacyjnie, gorzej, ze w toczku miała ubikację... paskuda, zginęła tragicznie...